Phil Spector voor dummies

Phil Spector is een van de grootste producers van de jaren 60 en 70. Hij werkt o.a. met Tina Turner, The Beatles, Leonard Cohen en de Ramones. Hij is het voorbeeld voor Brian Wilson van The Beach Boys en Bruce Springsteen. Zijn laatste jaren slijt hij echter achter de tralies van een Amerikaanse gevangenis, tot zijn overlijden op 16 januari 2021. Wie is Phil Spector ook alweer?

Bruce Springsteen

Zoals veel jonge Amerikanen in de jaren 50 wil Phil Spector aanvankelijk popster worden. Hij ontdekt echter al vroeg dat zijn hart veel meer ligt bij het produceren van andere artiesten. In de eerste helft van de jaren 60 ontpopt hij zich als de grote man achter The Ronettes, The Crystals, Bob B. Soxx & The Bluejeans en The Righteous Brothers. Hij heeft zijn eigen label – Philles Records – en kan gebruik maken van de beste studiomuzikanten die Los Angeles en New York te bieden hebben. Zijn oogappels leveren een bijdrage aan A Christmas Gift From Philles Records dat eind 1963 uitkomt en geldt als een van de meest iconische kerstplaten ooit. Phil Spector heeft een voorliefde voor een groot, overweldigend geluid dat tot de ‘wall of sound’ wordt gedoopt. Het is een ‘sound’ die grote invloed heeft op de jonge Brian Wilson. De jonge Beach Boy is een idolaat Phil Spector-fan. Het beroemde geluid is ook een belangrijke invloed op dat van Bruce Springsteen en zijn E Street Band. Vooral de productie van het album Born To Run is sterk geënt op Spector’s geluid uit de jaren 60.

Tina Turner

Het voorlopige kroon op Spector’s eigen werk is River Deep – Mountain High, het epische nummer dat hij in 1966 opneemt met Tina Turner. Phil Spector beschouwt het terecht als zijn beste werk tot dan toe, maar vooral in Amerika vallen verkoopcijfers fors tegen. De producer trekt zich dat enorm aan en laat zelfs jaren weinig van zich horen.

The Beatles

In 1970 maakt hij echter een comeback als hij wordt ingehuurd om de sessies voor Let It Be van The Beatles af te maken. Hij doet dat op zijn eigen wijze. De manier waarop hij het nummer The Long And Winding Road met zijn gepatenteerde muur van geluid dichtmetselt, levert hem de levenslange toorn van Paul McCartey op. De andere Beatles zijn meer te spreken over de samenwerking, met als gevolg dat hij de eerste echte soloplaten van John Lennon en George Harrison mag produceren. Vooral in Harrison’s meesterwerk All Things Must Pass is zijn hand goed zichtbaar.  In het vervolg van de jaren 70 raakt hij echter langzaam uit de gratie. Het heeft deels te maken met het veranderende muzikale klimaat. Phil Spector wordt daarnaast als zijn eigen grote vijand. Gevoed door drank en drugs komt hij steeds meer in de greep van zijn al langer sluimerende waanzin. Tijdens sessies met John Lennon zwaait hij in de studio regelmatig met pistolen en schiet zelfs een kogel in het plafond. Het betekent het definitieve einde van de samenwerking.

Leonard Cohen

Het gaat daarna van kwaad tot erger. De samenwerking met Leonard Cohen levert het volkomen bizarre album Death Of A Lady’s Man op – een van de songtitels: Don’t Go Home With A Hard-On. Deze sessies worden opnieuw geplaagd door gezwaai met vuurwapens, intimiderende bodyguards en een enorme consumptie van drank en drugs. In 1979 wordt hij ingehuurd om de New Yorkse punkband Ramones wereldroem te bezorgen. De geschiedenis herhaalt zich. Als de bandleden aan het eind van de slopende studiodagen naar hun hotel willen, worden ze door zwaarbewapende bodyguards gegijzeld. Phil Spector wil graag dat ze hem gezelschap houden. Het is een wonder dat het resultaat, het album End Of The Century, zo goed uitpakt.

Céline Dion

Het blijkt de laatste echte grote klus te zijn. In de decennia die volgen blijkt Phil Spector te onberekenbaar om mee samen te werken. De pogingen om albums te maken met Céline Dion en Starsailor lopen vast. In 2003 wordt hij gearresteerd op zijn landgoed in Alhambra, Californië. Hij blijkt actrice Lana Clarkson te hebben doodgeschoten. Na een lange rechtszaak, waarbij Phil Spector zich van zijn meest bizarre kant laat zien, wordt hij veroordeeld tot een lange gevangenisstraf. Op 16 januari 2021 overlijdt hij op 81-jarige leeftijd. In de terugblikken op zijn turbulente leven is er terecht aandacht voor het leed dat hij veroorzaakt, vooral met de moord op Lana Clarkson. Er is echter ook waardering is voor zijn muzikale nalatenschap. Het ontketende optimisme van de jaren 60 is gevat in zijn unieke producties. Het is alleen tragisch dat zijn genialiteit zo’n krankzinnige keerzijde heeft.