Publicatiedatum 02-03-2024 Laatst gewijzigd 08-03-2024
Elvis is voor altijd.. toch!? We zadelden onszelf op met de onmogelijke taak om 10 topnummers van The King te selecteren. Dit zijn ze, in chronologische volgorde. ‘If you’re looking for trouble, you came to the right place.’
Op 5 juli 1954 leek een sessie van Elvis Presley en zijn band in de Sun Studio in Memphis weinig op te leveren. Kort voor het einde pakte de zanger zijn gitaar en zette een woeste versie in van That’s Alright, een cover van blueszanger Arthur Crudup. De band viel in en producer annex platenbaas Sam Phillips zette de recorder aan. Er valt eindeloos te bomen over wat het allereerste rock-‘n-roll nummer is, maar dit was een van de songs die de muziek definitief veranderde.
Het nummer werd geschreven door onderwijzeres Mae Boren Axton en zanger-componist Tommy Durden. De eerste liet zich daarbij inspireren door en krantenbericht over een man die zich van het leven had beroofd door uit het raam van een hotel te springen. Zijn afscheidsbrief bevatte het regeltje ‘I walk a lonely street’. Het werd een van de sleutelzinnen van een nummer over wanhopig makende eenzaamheid, dat Elvis Presley volledig naar zichzelf toetrok. Een van de beste en meest aangrijpende rock-‘n-roll songs ooit.
De woeste rock-‘n-roll song was al maanden een van de hoogtepunten van zijn optredens toen de zanger op 2 juli 1956 eindelijk in de gelegenheid was om het in de studio op te nemen. Daags eerder was de zanger op onverholen minachting onthaald door de rock-‘n-roll hatende host van The Steve Allen Show. Elvis Presley was nog steeds woest toen zich in de studio op Hound Dog stortte. Live wilde hij het nogal eens vertragen tot een soort blues nummer, maar in de RCA Studio in New York zette hij een venijnige, snelle versie neer die nog niets van z’n opwindende magie verloren heeft.
In de jaren zestig leverde Elvis Presley veel matige films en de daarbij behorende soundtracks af. Het begon echter allemaal heel veelbelovend. Hij was gelanceerd als een ontembare rock-‘n-roll zanger, maar eind 1956 bewees hij met Love Me Tender – naar de gelijknamige film uit dat jaar – ook heel overtuigend een ingetogen, breekbare ballade te kunnen zingen.
* tekst loopt door onder de playlist
Na een flitsende start leek het al snel alsof Elvis Presley zou verdrinken in een zee van mierzoete ballads. Toen was daar opeens Trouble, het muzikale hoogtepunt van de film King Creole. In het dreigende nummer klonk de zanger weer ouderwets gevaarlijk. Tien jaar nadat hij het opgenomen had, gebruikte hij Trouble als de openingssong voor zijn onvolprezen ’68 Comeback Special.
Elvis Presley vergooide in de jaren zestig zijn talent door op te draven in een eindeloze reeks films die het aanzien nauwelijks waard waren. Vlak voor het einde van het decennium kwam hij op een spectaculaire manier terug met de ’68 Comeback Special, waardoor de zanger in een klap weer relevant was. Het was de afsluiting van een jaar vol maatschappelijke en politieke onrust in Amerika, met als tragische dieptepunten de moorden op Martin Luther King en Robert Kennedy. Elvis Presley negeerde de bezwaren van zijn manager Colonel Tom Parker en nam If I Can Dream op, een hartstochtelijk verlangen naar een betere en rechtvaardigere wereld. Hij vertolkte daarmee het gevoel van talloze Amerikanen.
Een megaster als Elvis Presley leek niet de aangewezen persoon te zijn om het leed van kinderen in een getto in Chicago te vertolken, maar het zei alles over zijn inlevingsvermogen dat hij een volstrekt geloofwaardige versie van het nummer neerzette. Wellicht speelden tijdens de opnamen herinneringen aan zijn eigen arme jeugd door zijn hoofd. In de jaren die volgden, groeide het uit tot een van de traditionele hoogtepunten van zijn optredens.
De ’68 Comeback Special verschafte Elvis Presley een tweede jeugd. Op de golven van dat succes dook hij in 1969 met producer Chips Moman de studio in om Suspicious Minds op te nemen. Het was in 1968 al opgenomen en uitgebracht door Mark James, maar de single was geflopt. Elvis Presley zette het nummer over achterdocht in een verstoorde relatie naar zijn hand zoals alleen hij dat kon. Zijn emotie, een heerlijk dameskoortje en een opzwepende band maakten het tot een van de meest opwindende songs die hij ooit op de plaat zette.
Nadat Elvis Presley vanwege zijn filmverplichtingen in de jaren zestig nauwelijks opgetreden had, stond hij in de zomer van 1969 weer op het podium. Hoe goed hij weer was, bleek ook uit de film Elvis: That’s The Way It Is met daarin impressies van zijn repetities en shows. Dat hij ook als zanger weer helemaal terug was, bewees hij met de geïnspireerde versie van I Just Can’t Help Believin’.
Melancholie is altijd een mooie emotie om in muziek te verpakken. Elvis Presley bewees dat met zijn interpretatie van Always On My Mind, dat in 1970 ook al door B.J. Thomas op de plaat was gezet. Enkele weken nadat zijn huwelijk met Priscilla op de klippen was gelopen, nam Elvis Presley zijn versie op. Het kan niet anders of deze droevige gebeurtenis zorgde ervoor dat de zanger al zijn gevoel in deze prachtige ballade legde.
Elvis Presley zou dit jaar 89 jaar zijn geworden maar overleed al op jonge leeftijd. Gelukkig kregen we nooit de kans om hem te vergeten. Zijn platen worden nog altijd gedraaid....
In de jaren 50 van de vorige eeuw is Buddy Holly, samen met onder anderen Chuck Berry, Elvis Presley, Little Richard en Jerry Lee Lewis, een van de boegbeelden van de...
Film Soundtracks: albums waar je nog eens wat nieuws op kunt ontdekken óf waar je geweldige herinneringen aan hebt beleefd. We vonden het weer tijd voor een lijstje. Deze...
